As long as we have hope, we have direction, the energy to move, and the map to move by.
We have a hundred alternatives, a thousand paths and n infinity of dreams. Hopeful, we are halfway to where we want to go; Hopeless, we are lost forever.
تا زمانی که امید داریم، هم راه خود را گم نمیکنیم، هم انرژی داریم برای حرکت، و هم نقشهای برای طی مسیر.
همهی ما صدها راه جایگزین میشناسیم؛ هزاران راه، و بینهایت رویا و نقشه و آرزو.
اگر امید داشته باشیم، نیمی از راه را رفتهایم، اگر امید نداشته باشیم، تا ابد گمشدهایم.
نمیدانم چطور شد که این چند خط را دیدم. خیلی وقت پیش میبایست نقل قول میکردم از وبلاگ هزاران نقطه که حالا خصوصی شده و دسترسی ندارم بهش برای لینک دقیق یادداشت.