در نوشتن توابع (Sum و Function) در VBA قواعد زیر را در نامگذاری رعایت میکنیم.
1ـ از حروف، اعداد و بعضی کاراکترهای نقطهگذاری میتوان استفاده کرد، اما کاراکتر اول باید از حروف باشد.
2ـ از فاصله (Space) یا وقفه استفاده نمیکنیم.
3ـ VBA تفاوتی بین حروف کوچک و بزرگ قائل نیست.
4ـ از هیچ یک از این کاراکترها نمیتوان استفاده کرد: !، @، #، $، %، ^، &، *
5ـ مطمئن باشیم که نام تابع شبیه به آدرس سلها نیست؛ مثل AC12. البته در اکسل میشود از این دست اسامی برای توابع نوشت، اما چرا باید داستان را -از چیزی که هست- گیجکنندهتر کنیم؟
6ـ اسامی توابع نباید از 255 کاراکتر بیشتر باشند.
بعضیها، برای توابع، اسامی کاملی شامل شرح کار تابع مینویسند، مثل اینها که در ادامه میبینید، WriteReportToTextFile یا Get_Options_and_Print_Report. این روش نامگذاری، معایب و مزایای خودش را دارد. عیباش این است که طولانیست و خوبیش این است که نقطهی تاریک باقی نمیگذارد؛ کامل و واضح است. خب، هر کسی هم روش خودش را در نامگذاری توابع دارد اما نکتهی اصلی این است: نام تابع باید واضح و کامل باشد و از انتخاب اسامی بیمعنی خودداری کنیم.
» منبع: کتاب Excel 2007 VBA Programming For Dummies صفحهی 69
» قبلا نوشتم که "چگونه یک کتاب خوب را نخریم". هنوز هم جواب میدهد. منتها با این تفاوت که دیگر برای کتاب احتیاجی به جستجو نیست، در Gigapedia.net همهشان را پیدا میکنید.
» یک چیزی هم اینجا اضافه کنم و بروم. از انگلیسی بودن کتاب نترسید، کتاب زبان نیست که، کتاب اکسل است، متناش هم خیلی ساده و روان است. اینقدر ساده است که کسی مثل بنده هم دارد میخواندش. تو فکر میکنی خیلی وضعت بدتر از من است؟ نترس، بخوانش. یعنی اصلا ممکن است چنین کتابی با ترجمه لطمه بخورد، چون بعید میدانم کسی را داشته باشیم که در حد نویسندهی کتاب با خانوادهی آفیس و بهخصوص اکسل آشنایی داشته باشد. البته کار نویسندهاش از آشنایی گذشته، بهش میگم خدای اکسل.
» از همان سری یادداشتهای پیشنویس، همین. این یکی هجدهم سپتامبر نوشته شد.