به احتمال زياد، در هنگام بيماری فرزندتان (به‌خصوص اولين‌بار) خيلی می‌ترسيد. اگرچه خيلی مهم است كه با حفظ خونسردی، برای تشخيص صحيح بيماری، به پزشك كمك كنيد.
بهتر است قبل از تلفن‌زدن بنشينيد و وضعيت عمومی فرزندتان را ريزبه‌ريز يادداشت كنيد. به اين ترتيب، مطمئن می‌شويد كه چيزی را از قلم نينداخته‌ايد و پاسخ پرسش‌هايی را كه پزشك می‌پرسد دم‌دست داريد.
» اين‌ها چيزهايی هستند كه پزشك می‌بايست درباره‌ی كودك‌تان بداند:
- علائم (Symptoms):
استفراغ می كند؟ اسهال دارد؟ رنگ‌و رويش چطور است؟ تغيير محسوسی در چشمانش می‌بينيد؟ می‌تواند دست‌ها و پاهايش را تكان دهد؟ - حالت:
بيشتر از معمول گريه می‌كند؟ خسته يا بی‌ميل به نظر نمی‌رسد؟ كج‌خلقی نمی‌كند؟ و آيا برانگيخته به نظر نمی‌رسد؟ - خواب:
زمان و دوره‌ی تناوب خواب عادی و چرت‌زدن‌هايش را در طی 12 ساعت گذشته و يا از ابتدای بيماری يادداشت كنيد. - غذا:
فهرستی از غذاهايی (جامدات و مايعات) كه خورده به علاوه‌ی مقدار و دفعات آن تهيه كنيد. هريك از آن‌ها را كه نتوانست بخورد يادداشت كنيد (برگرداند!). - دمای بدن:
قبل از اين‌كه با دكتر تماس بگيريد، مطمئن شويد كه دمای بدن (تب) كودك‌تان را اندازه گرفته‌ايد. دما، زمان و شرايط اندازه‌گيری را يادداشت كنيد. - دارو:
هر دارويی كه به طور عادی و يا در نتيجه‌ی اين بيماری به فرزندتان می‌دهيد، ادامه دهيد. مقدار و زمان آن را به خاطر بسپاريد.
حرف آخر:
در پيش گرفتن يك رويه و جمع‌آوری اطلاعات درست، به شما و پزشك معالج در بهبود فرزندتان كمك فراوانی خواهد كرد (و در واقع، كودك‌تان به جاده‌ی سلامتی برمی‌گردد).
منبع: About
- فكر نكنيد هميشه مجرد می‌مونيد، بهتره كه بخونيد و به خاطر بسپريد :-)
- اين‌ها ترجمه نيست، بلكه برداشت بنده از متن اصلی‌ست كه برای استفاده خودمان و پدرو مادرهايی مثل خودمان اين‌جا ثبت می‌شود، پس اگر باب ميل‌تان نبود، فحش نديد!
- لعنت بر پينگ الكی! آدم مجبور می‌شه بياد اين خط آخر رو بنويسه برای خالی نبودن عريضه!
اين‌كه چرا پينگ شد هم نفهميدم....
پستها
