در سال 1906، ويلفردو پارتو (Vilfredo Pareto, 1848-1923) مهندس و اقتصاددان ايتاليايی*، منحنی‌ای لگاريتمی ابداع كرد كه وضعيت توزيع ثروت در آن سال‌ها را در كشورش نشان می‌داد. طبق اين فرمول، 80 درصد از ثروت كشور در اختيار 20 درصد از مردم بود. اما چه شد كه اين فرمول رياضی به عنوان اصل پارتو معروف شد و از تئوری‌های مديريت كيفيت سردرآورد؟
در دههِ 1940، دكتر ژوزف جوران (Joseph M Juran, 1904) اين منحنی را در مديريت كيفيت پياده كرد و آن را قانون 20/80 ناميد. وی قانون خود را به اين صورت بيان كرد: 80 درصد از نتايج، بستگی به 20 درصد از فعاليت‌های شما دارد و آن را "اندک‌های حياتی و بسيارهای كم‌اهميت" ناميد، اما شايد به دليل كم‌دقتی خودش در بسط آن و شايد به دليل تلفظ راحت‌تر اصل پارتو در مقايسه با نام انتخابی دكتر جوران، قانون 20/80 به اصل پارتو مشهور شد.
مطالب بالا برای آشنايی با اصل پارتو آورده شد، اما اين اصل در همه‌جا و در اكثر موارد، كاربرد دارد كه به سه مورد از آن‌ها اشاره می‌شود.
1- 80 درصد از نتايجی كه به دست می‌آوريد، نتيجه‌ی 20 درصد از فعاليت‌هايی‌ست كه انجام می‌دهيد. به عبارتی 20 درصد از كارهای‌تان اهميت بسيار بيشتری نسبت به بقيه دارند و نقش مهم‌تری در آينده‌ی كاری شما، و بنابراين می‌بايست در اولويت قرار گيرند.
2- هرگز مشكلات خود را با ديگران مطرح نكنيد، زيرا 80 درصد از مردم به مشكلات شما اهميت نمی‌دهند و 20 درصد بقيه هم از اينكه بدانند شما برای مشكلات، اهميت زيادی قائل می‌شويد به نوعی خوشحال می‌شوند (قابل توجه بعضی‌ها!).
3- اما اين اصل در مورد محدوديت‌های شما در زندگی و كار هم صدق می‌كند. 80 درصد از محدوديت‌ها و يا عوامل بازدارندهِ شما در رسيدن به اهداف‌تان، عوامل درونی هستند. اين عوامل در درون شما هستند؛ در ويژگی‌های شخصيتی، توانايی‌ها، عادت‌ها، انضباط فردی و توانايی‌های بالقوه‌تان، و فقط 20 درصد از عوامل محدودكننده، خارجی هستند و به سازمانی كه در آن كار می‌كنيد يا محيطی كه در آن زندگی می‌كنيد مربوط می‌شوند.
» توضيحات:
*خبرگزاری جمهوری اسلامی وی را مهندسی پاريسی خوانده.
» منابع:
[كتاب قورباغه را قورت بده، نويسنده: برايان تريسی][نسخهِ اصلی كتاب]
[چگونه می‌توان با استفاده از قانون 20/80 بر كارايی خود افزود؟ - مطلب اصلی از About.com]
پستها
