عرض کنم خدمت شما بنده یکی از همین پخشکنندههای قابل حمل (از همین MP3 Playerها) دارم که تصویرش را این کنار میبینید. حالاش را نبینید که کرک و پرش ریخته بینوا، سال 2006 بهترین پخشکننده بوده. تا شب عید که از دستام افتاد کف حیاط سه سال رفاقتمان طول کشید. بعد از سقوط منتها دیگر بالا نیامد و من هم رفتم توی لک. رفتم سراغ نمایندگیش و راهنمایی خواستم، گفت بعد از تعطیلات بیا. درگیر کار شدیم وسط بیابان و نشد تا چند هفته پیش، که دوباره گفت نمیشود و آدرس خدمات پس از فروش تهران را داد که زنگ بزن و برایشان بفرست و پیگیریش هم با خودت. منتها هر چه بیشتر بال بال زدم کمتر عایدم شد و اصلا نتوانستم با واحد خدمات شاب (نمایندهی کریتیو) تماس بگیرم. آخرش دلام را زدم به دریا و با چند تا جستجو و خواندن چند تا راهنما بازش کردم و حالا زنده شده و خب، خوشحالام از تجربهای جالب از تایید قانون «اول گوگل کن».
بعد از افتادن روی زمین، منو Recovery بالا میآمد اما هارد را نمیشناخت و پیغام Hard Disk Problem میداد. موضوعی که این میان دلداریم میداد این بود که من تنها آدم دست و پا چلفتی دنیا نبودم، شاهد ادعام هم گوگل. جایی خواندم که اگر منو Recovery را میبینید ممکن است هارد آسیب ندیده باشد و صرفا کابل آن از بورد جدا شده باشد. بعد از آن، طبق این راهنما، بازش کردم، سوکت اتصال هارد به بورد اصلی شل شده بود و یکی دو تا از پایهها هم کج شده بودند. محکماش کردم و از شر پیغام Hard Disk Problem رها شدم، اما اینبار یک Firmware Problem مهمانام کرد، شاید به خاطر فرمت کردن هارد بود یا چیز دیگر. آخرین Firmware را از این آدرس گرفتم اما حتی بعد از اتصال کابل به PC، اجازه ارتقا نمیداد. جستجو برای حل این مشکل آغاز شد، جستجویی که منتهی شد به عدم پشتیبانی ویندوزهای ویستا و هفت از نصب Firmware؛ برای نصب حتما باید از ویندوز ایکسپی و مدیا پلیر ده یا یازده استفاده میکردم. پس ماند برای صبح روز بعد که میرفتم سر کار. صبح اول وقت، یعنی حدود ساعت شش و بیست و پنج دقیقه که وارد اتاق شدم، اولین کار (البته بعد از آتش کردن رایانه)، نصب Firmware بود، به راحتی نصب شد و حالا زنده دارماش. همین الان که دارم اینها را تایپ میکنم سیدکامیار دارد با اسباببازی من سروش هیچکس گوش میدهد: «راستشو بگو چی سروشو دوست داری؟…»
» کار ما از ساعت شش و سی دقیقه شروع میشود تا ساعت سه بعد از ظهر.